MOUNT EVEREST

Mount Everest najwyższy szczyt Ziemi (8850 m n.p.m.) w Himalajach Wysokich (Centralnych), na granicy Nepalu i Tybetu. Najwyższy ze szczytów Korony Ziemi. Odkryty, i po raz pierwszy zmierzony w 1852. Zbudowany z granitów, gnejsów oraz z wapieni i łupków. Tworzy potężny masyw podcięty z trzech stron lodowcami (najdłuższe Khumbu i Rongbuk - ok. 17 km). Przez miejscową ludność uważany za siedzibę bogów.

W 1849 dokonano pierwszego pomiaru przy pomocy teodolitu z odległoœci około 150 km od szczytu. Po dokonaniu obliczeñ w 1852 stwierdzono, że Peak XV (jak dotychczas określano szczyt), jest najwyższy z dotychczas zmierzonych. W 1856 Królewskie Towarzystwo Geograficzne ogłosiło, że Peak XV wznosi się na wysokość 29002 stóp, czyli 8845 m n.p.m. oraz nadało górze imię Mount Everest na cześć brytyjskiego głównego geodety Indii Sir George'a Everesta. W 1955 dokonano ponownych pomiarów i ustalono wysokość na 8848 m n.p.m.. Oficjalnie w nowych atlasach jest podawana wysokość 8850 m n.p.m. ogłoszona w 1988 r, która została ustalona przez pomiar satelitarny z użyciem systemu GPS, przez Bradforda Washburna, który wykorzystał do tego celu urządzenie GPS wniesione na szczyt przez amerykańską wyprawę wspinaczkową. Wynik ten jednak został zakwestionowany w 1992 r. kiedy to niemiecka wyprawa wspinaczkowa umieściła na szczycie specjalną pryzmę, która posłużyła do wykonania pomiaru laserowego, który dał wynik 8846 m n.p.m. Pomiary, dokonane przez Chińczyków w maju 2005 roku, pozwoliły ustaliæ 9 paŸdziernika 2005 roku wysokoœć Mount Everestu na 8844,43 (z dokładnością do 0,21 m) m n.p.m. Wynik ten jest zdaniem Chińczyków wolny od błędu związanego z obecnością pokrywy śnieżnej na wierzchołku i dotyczy czystej skały. Chińczycy oszacowali wysokość powierzchni skały na podstawie dość kontrowersyjnego pomiaru grubości warstwy lodowej występującej na szczycie góry. Warto jednak zauważyć, że skała pod lodem ulega stopniowemu ścieraniu - stąd wysokość powierzchni skały również może się zmieniać z czasem.

Według danych ze stycznia 1997 w sumie 391 ekspedycji próbowało wejœcia na szczyt. 167 z nich osiągnęło wierzchołek. Sukcesem wspinaczkowym zakończyło się 56% spośród 214 ekspedycji wyruszających od strony Nepalu oraz tylko 26% spośród 176 wypraw atakujących górę od strony Tybetu. Do stycznia 1997 wierzchołek zdobyło 676 osób, w tym czasie zginęło 148 wspinaczy w tym 50 Nepalczyków. Do roku 2002 około 1200 wspinaczy stanęło na szczycie, liczba ofiar sięga 175.